Zelden zag ik zulke uitersten in wedstrijden van ODIK 1 en 2 als bij die van 11 januari, tegen Wageningen 1 en 2.

Odik 2, dat op de laatste plek staat in de res. Overgangsklasse D, moest het opnemen tegen de lijstaanvoerder Wageningen 2.
De wageningers hadden alle voorgaande 4 wedstrijden gewonnen en de Barnevelders hadden daarentegen alle wedstrijden nog verloren.
Ga er maar aan staan…

Euforie na de spectaculaire overwinning

Nu is de ploeg van trainer/coach Kasper niet zo snel onder de indruk van prestaties van anderen, doorgaans vertrouwen ze volledig op hun eigen kwaliteiten, waarvan lef en strijdlust hele belangrijke aspecten zijn.

Ook tegen de titelkandidaat en huidige lijstaanvoerder Wageningen toonde het team totaal geen schroom en speelde het vol inzet en zelfvertrouwen.

De toch al ruime selectie is nog verder versterkt met de komst van Lejon en dat was goed te merken. Niet alleen brengt hij de nodige rust in het team, ook zijn schotvaardigheid zet behoorlijk zoden aan de dijk.
Daarnaast was de van een blessure herstellende Brandien aan de ploeg toegevoegd, zodat er over kwaliteit niet geklaagd hoefde te worden.

Al in het begin van de wedstrijd nam ODIK brutaal het voortouw en dwong het Wageningen in de achtervolging.
En hoe langer de voorsprong op de blauw-witten stand hield, hoe beter ODIK ging spelen. Met name de schutters Lejon en Ard waren niet meer te stuiten en het gat van 5 punten dat al bij de rust was bereikt (12-17) werd groter en groter.

Mooi om te zien was hoe intens “de bank” meeleefde met de spelers en dat enthousiasme werkte weer door op de prestaties van het team.
Bij het laatste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter Van Zoggel was er een groot gapend gat van 8 doelpunten; 22-30!

Geen wonder dat de euforie immens en intens was in de prachtige sporthal Het Binnenveld; de nummer laatst blaast de nummer 1 de zaal uit!!.
Een aantal foto’s van deze geweldige wedstrijd zijn hier te zien.

Daarna was het de beurt aan ODIK 1. Maar lieve help, hoe schrijnend was het verschil met de voorgaande wedstrijd…

Vanaf het eerste fluitsignaal zette Wageningen ODIK zwaar onder druk, kwam snel op voorsprong en draaide de duimschroeven ongenadig hard aan.
Natuurlijk, ODIK speelde met een forse handicap omdat toppertje Anke met een gebroken neus aan de kant zat en omdat Ivo de afgelopen week ziek was geweest en slechts op halve kracht kon spelen. En dat scheelt een slok op een borrel!

Maar dat neemt de pijn niet weg van het feit dat ODIK totaal geen partij wist te geven en volledig werd overklast en weggespeeld door de superieur spelende ploeg uit Wageningen.
Het gat van 8 punten bij rust (19-11) was nog niets vergeleken met de ontluisterende eindstand van 39-18. Voor zover ik kan nagaan werd nog nooit eerder een zo zware nederlaag met een verschil van maar liefst 21 doelpunten geleden.

Maar ja, “ieder nadeel heb ze voordeel” zullen we maar zeggen, want na deze zware desillusie kan het alleen maar weer beter gaan.
ODIK 1 zal zeker laten zien dat dit een eenmalige knock-down was, een zeper, een off-day. Er zullen nog genoeg wedstrijden komen waarin ons vlaggenschip zal laten merken dat het niet voor niets in de Hoofdklassen speelt.
Laten we ze als ODIK-aanhangers voor 100% blijven steunen!