Het liefst zwaai je af op het veld. Met publiek langs de lijnen, applaus en bloemen. In een jaar waarin alles anders dan anders ging, gold dat afgelopen zaterdag ook voor het afscheid van een aantal spelers en de staf van ODIK 1 en 2. Bij gebrek aan een staande ovatie, daarom alsnog de digitale spotlights voor deze kanjers!

Het gaat dan om Lejon Bruinekreeft, Lieke Beckerman, Anke Hopman, Anneloes Snoei, Marco Brussaard, Wouter van Brenk, Maurice van Linden en Marinus van Ommeren. 

Lejon en Lieke maken zich op voor een nieuw avontuur bij Spirit, de club waar Lejon zijn opleiding genoot. Lejon toonde zich in de afgelopen jaren een sterke allrounder in de hoofdmacht, die altijd zijn rebounds en doelpunten meepikte. Lieke bracht een flinke dosis snelheid en felheid mee, waarmee ze een waardevolle aanwinst bleek in het rood-wit. Vanaf de eerste dag draaiden ze ook mee in het verenigingsleven, o.a. als jeugdtrainers. Het ga jullie goed!

Met Anke nam nog een vertrouwd gezicht afscheid van onze hoofdmacht. Anke kwam in 2017 over van Telstar uit Hoevelaken en groeide al snel uit tot steunpilaar van ODIK 1. Ze ging steevast voorop in de strijd, pikte altijd haar doelpunten mee en was een belangrijke schakel in de ploeg die de historische promotie naar de Hoofdklasse bewerkstelligde. Bedankt voor al die mooie momenten Anke! 

Met pijn in het hart nam de selectie ook afscheid van Anneloes, zo’n speler die elk jaar nog een beetje beter werd. Het leverde haar dit jaar zelfs een plekje in ODIK 1 op. En dat in een jaar waarin ze als zorgmedewerker ook buiten de lijnen een topprestatie moest leveren. Die combinatie is ook de reden dat Anneloes nu een stapje terug doet. Gelukkig zien we haar straks nog wel schitteren in ODIK 3. 

En dan Marco. Pijlsnelle spits van ODIK 2, één van de drijvende krachten binnen de jeugdopleiding van ODIK. Maar laten we niet vergeten: ook één van de spelers die ODIK overeind hield in de uitdagende jaren voor de recente sportieve successen. Iemand op wie je altijd kan rekenen en een ODIK’er in hart en nieren. Bedankt voor alles Marco!

Van binnen de lijnen dan naar de mannen in de dug-out. Wouter en Maurice maakten hun debuut in een seizoen dat in het water viel. Wel trainen, niet trainen, trainen op afstand, geen mogelijkheid om na afloop van een training of wedstrijd een drankje te doen; het zijn geen ideale omstandigheden als je nieuw binnenkomt bij een vereniging. Vanwege persoonlijke omstandigheden van beide oefenmeesters blijft een herkansing in het nieuwe seizoen uit. Wat rest is onze dank voor de wijze waarop jullie er dit jaar het beste van probeerden te maken! 

Last but not least. De publiekslieveling op de bank bij onze hoofdmacht. De man die altijd lacht, klaar stond met een bidon en een schouderklopje. We hebben het natuurlijk over Marinus, die na zijn afscheid bij ODIK 4 zijn korfbalcarrière nieuw leven inblies als teambegeleider en daar de afgelopen jaren het mooiste hoofdstuk uit de geschiedenis van ODIK van dichtbij meemaakte. Marinus: bedankt voor al dat werk, voor en achter de schermen.