DeetosSnel te sterk voor ODIK
ODIK 2 is hekkensluiter in de res. Overgangsklasse D en moest het op 15 februari opnemen tegen de nummer 3 van de ranglijst, DeetosSnel 3.
Dat is sowieso al een hele uitdaging, maar als je als team dan ook nog een aantal spelers aan het vlaggenschip moet uitlenen dan wordt het allemaal wel erg moeilijk.
Aan inzet en vechtlust ontbrak het zeker niet, maar door het duidelijke verschil in korfbalkwaliteit werd het een ongelijke strijd. Het team van de Dortenaren heeft veel lengte, snelheid en schotvaardigheid in huis. Odik ook wel, maar niet in die mate als DeetosSnel.
De 8-13 ruststand was daarom een reële afspiegeling van de krachtsverhouding in het veld.
Ook in de tweede helft was DeetosSnel het bovenliggende team, al kon de ploeg van Kasper lange tijd in hun spoor blijven. Maar met nog een minuut of 10 te spelen was de koek bij ODIK op. DeetosSnel, dat een grote groep luidruchtige carnavaleske supporters had meegenomen, gaf nog een extra dotje gas en dat leidde er toe dat er een wat vertekende 22-30 eindstand op het scorebord kwam te staan.
Een aantal wedstrijdfoto’s is hier te zien.
Bart als TOF’fer in 2015
Daarna was het de beurt aan ODIK 1, dat tegen DeetosSnel 1, de nummer 4 van de Hoofdklasse B, aantrad.
Bart in de basis in 2020
Odik moest het zonder de geblesseerde Ivo en de geschorste Cees doen en om het heren-kwartet te completeren was Bart Evers in de selectie opgenomen.
Jazeker; Bart, die we kennen als de frontman van supportersclub The Odik Fanatics, als de jongen die met een rood-wit geschilderd gezicht zijn keel schor schreeuwt, die als een malle de grote trom aan gort probeert te slaan en die in het kippenpak het publiek bewerkt en de spelers en kinderen van het Team vd Week op het veld begroet, die Bart staat nu “gewoon” zelf in de basis van ODIK 1, tussen de medespelers die ook zijn idolen zijn. Prachtig toch?!
Aanvankelijk heerste er wat verwarring op de tribune omdat ook Ivo in wedstrijdkleding het veld betrad. Hij kampt toch met een zware knieblessure?? Al snel bleek dat Ivo die moeite had genomen om in stijl afscheid te kunnen nemen van zijn thuispubliek in de Veluwehal. Dat gebaar werd met luid applaus gewaardeerd.
Over de wedstrijd kunnen we kort zijn; ODIK kwam er niet aan te pas. Binnen de 5 minuten keken de rood-witten tegen een 0-4 achterstand aan. Bij rust stond het 8-13, waarbij aangetekend moet worden dat alle Barneveldse doelpunten door Milko (5) en Gilbert (3) werden gemaakt.
“Wil & Gil” nemen afscheid
Ook in de tweede helft waren het overwegend deze twee mannen die wisten te scoren. Zij namen van de 21-27 eindstand maar liefst 16 doelpunten, dus 76% van de Barneveldse score, voor hun rekening. Milko 10 en Gilbert 6. Op zich prachtig natuurlijk, maar het geeft ook de kwetsbaarheid van het team aan.
Tegen het eind van de wedstrijd waren er nog 2 afscheid-momenten ; Willianne en Gilbert speelden hun laatste thuiswedstrijd in de zaalcompetitie.
Dat was wel even slikken. “Wil & Gil” stoppen er mee! Wel mooi natuurlijk, op het hoogtpunt van hun korfbalcarriëre bij ODIK, in de Hoofdklasse, maar dat tikt wel even door. Beide toppers horen onderhand tot het meubilair van de vereniging en draaien al heel veel jaren in alle leeftijdcategorieën op het hoogste niveau van onze club mee. Het zijn ook nog eens hele toegankelijke aardige mensen, zij zullen node worden gemist!
De uitslag van de wedstrijd had ik al verklapt; 21-27 en daar valt ook niks op af te dingen. DeetosSnel was gewoon veel te sterk voor ODIK.
Maar er is nog steeds een sprankje hoop. Als Odik op 29 februari van Sparta Zwolle weet te winnen en (enz. enz. enz.), dan zou Odik nog net boven de streeep kunnen eindigen. Maar ja, als dit, als dat, wat moet je er mee… We hebben hoe dan ook een geweldig zaalseizoen beleefd em Odik heeft geschiedenis geschreven door als klein kluppie de Hoofdklasse te halen, toch?!
