Bijna 60… (deel 6)
ODIK kent vele prominente (oud-)leden, die van wezenlijke betekenis zijn (of zijn geweest) voor de vereniging in zijn huidige staat.
Eén van die coryfeeën is zonder twijfel Gerrit Mout, die vanaf het eerste uur van onschatbare waarde is geweest voor de club.
Als speler, als trainer, voorzitter, redacteur van het clubblad, twaalftalcommissie en noem maar op.
Een echte duizendpoot met een puur rood-wit hart.
Terecht werd hij benoemd tot ere-lid van de vereniging.
Gerrit is ook auteur van het boekje “Van ei tot kip”, geschreven ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van ODIK. Heel veel wetenswaardigheden over de club zijn daarin te lezen.
Gerrit Mout bracht in de jaren ’60 op zijn scooter het clubblad “De Odik bode” rond bij de leden. Uit het boekje blijkt dat de Odik bode wel goed werd gelezen, maar dat het ook in die jaren al erg moeilijk was om bijdragen van de leden, zoals wedstrijdverslagen, te krijgen. Enkele jaren geleden is Gerrit overleden.
De Odik “familiedagen” kennen al een hele lange traditie.
Doorgaans is er het familie-toernooi, waarin korfballers samen met niet-korfballers partijtjes spelen. Ook het schutterstoernooi is een vast onderwerp, dat zowel bij de jeugd als bij de volwassenen een Schutterskoning of -koningin oplevert.
Een enkele keer is er iets bijzonders te beleven, zoals in 2002.
Toen was een deel van het veld aan de Barnseweg in vakjes verdeeld en werd er door Martijn van Veldhuizen een heuse koe in losgelaten. Iedereen kon tegen een kleine vergoeding inzetten op een vakje en de grote vraag was daarbij: in welk vakje het eerst een koeie-vla zou vallen.
Wie het goede vakje had gegokt was de winnaar. Wie dat was weet ik niet meer, maar het was wel hilarisch!